 |
| taxus baccata |
Helaas voor velen kan ik niet getuigen dat ik er vertrouwen in heb dat een denkpatroon verantwoord is dat berust op gebruik en misbruik in de psychiatrie en de psychologie, en wat het betreft onze zo geheel eigen belevingswereld: deze stemt ons althans niet of niet geheel tot tevredenheid.
// indien ik op grove wijze beschuldigd wordt en verder niemand in staat is door te dringen tot de ongerijmdheid van de omstandigheden dat wij ons geëxploiteerd gevoelden als waren wij een psychisch mediamiek geval waarvan een afkeer bestond dan wel bestaan heeft
// het vermoeden is gerezen dat ons land thans in verkeerde handen is terecht gekomen en dat daarin zoals afgesproken een beding is, dat er geen uitbreiding mag komen van de twijfels zoals deze leefden in de harten der gelovigen, of waren gerezen, veel van wat wij zo meemaken behoorde al snel weer tot het gisteren van morgen... ik geef aan dat er vanuit mijn belevingswereld wél met instemming wordt gezien dat liefde bestaat en bestaansrecht geniet, maar niet dat daarin dan ook nog eens gehandeld wordt als hadden wij verdiend een ruiker blommen in de hand en een gouden horloge.
Ik hoop van harte dat hiermee de zaak wordt afgedaan, maar wat gebeurd is is gebeurd en daarop zal ik toch een reagerend herinneringsvermogen moeten wekken. Energiek handelen als karaktetrek gaat nooit voorbij, men kan slechts af en toe wat tot rust komen en voor het plezier alleen, ach....het zijn maar betrekkelijke zaken, geloof, hoop en liefde, en welke de grootste daarin is, wel, daarin heb ik zo mijn bedenkingen wanneer het om brieven met toegevoegde belastingaanslag gaat//
de verloren stad van Akhnaton en Nefertiti/
//waarom zou men niet eens een herinnering mogen bewaren?
// in het Egypte van het heden is gisteren nog altijd even ver verwijderd als het morgen van de andere wereld die ons land te bieden heeft//
Geen opmerkingen:
Een reactie posten