InterviewEen paar maanden geleden moest acteur en muzikant Jim de Groot, zoon van zanger Boudewijn, aankloppen bij de Voedselbank. Hij had moeite de eindjes aan elkaar te knopen. Nu ziet zijn financiële situatie er weer rooskleuriger uit.
Marlies van LeeuwenLaatste update:23-08-17, 08:05
Jim de Groot (44) loopt het Amsterdamse café Wildschut binnen. ,,Juffrouw, een cola en een IPA (speciaal bier, red.) graag'', zegt hij. Dan, tegen de verslaggever: ,,De krant betaalt toch?'' De schaamte is hij allang voorbij. De Groot, zoon van zanger Boudewijn, moet hard werken voor zijn geld. Als zanger en acteur, die onder meer Jezus in The Passion speelde, zijn de bedragen die hij verdient gering en gaat hij van klus naar klus.
In maart werd hij gefotografeerd terwijl hij zijn tas vulde met etenswaar van de Voedselbank. Hij studeerde om zich om te kunnen scholen tot theaterdocent, om zo een stabieler inkomen te krijgen om voor zijn twee kinderen – hij is gescheiden, maar ziet zijn kinderen geregeld - te kunnen zorgen. ,,Mijn vaste lasten liepen gewoon door, terwijl ik er niet meer fulltime bij kon werken. Ik heb alles aangegrepen om zo min mogelijk uit te geven. De Voedselbank dus, en als iemand aanbood om voor me te koken, zei ik direct: ja! De bakker om de hoek bood me wel eens brood aan, dan ben ik niet meer bescheiden.''
Nu, vlak voordat hij langs de Nederlandse theaters toert met het Lennaert Nijgh Theaterconcert, kan hij zijn boodschappen weer 'gewoon' in de supermarkt doen. Hij werkt weer meer als docent en stond de afgelopen maanden in het theater met de voorstelling We are family.
Jij vindt het zelf niet zo’n verhaal, dat je bij de Voedselbank liep. Daar denken heel veel mensen anders over.
,,Ik vond het geen gespreksonderwerp. Mijn moeder wist het, mijn vader denk ik niet. Ik wil ook niet mijn handje ophouden bij iemand. Als ik ga lenen, hoe betaal ik het dan ooit terug? Toen ik met mijn kop in de krant stond, vond iedereen het lullig voor me. Terwijl: ik heb niet zo’n slecht leven. Maar ik word niet gefotografeerd als ik met mijn vader restaurant Le Garage uitloop.''
,,Ik heb bij de Voedselbank leuke mensen ontmoet. We zaten allemaal ongeveer in hetzelfde schuitje. Al voelde het de eerste keer wel gek. Ze zagen me daar binnenkomen op mijn Nikes met een zonnebril van 400 euro. Dat ik dacht: ik moet de volgende keer maar een oude broek aantrekken. Wat een onzin, dacht ik later. Dit ben ik. Nu gaat het klote met mij, de volgende keer met jou.''
Nu gaat het financieel weer beter en dit najaar sta je in de theaters met liedjes van Lennaert Nijgh. Spreek je in de voorbereiding daarop met je vader, met wie hij veel samenwerkte?
,,Ik ga zo naar hem toe, maar we hebben het niet over werk. Ik denk niet dat hij per se staat te springen om deze voorstelling. Ik dacht vroeger ook altijd: van sommige dingen blijf je af. Maar dit is een idee van Josee Koning, een ex-vrouw van Lennaert, en die is hier al heel lang mee bezig. Voor haar doe ik het.''
,,Als ik zijn liedjes hoor, komt mijn eigen jeugd boven. Hij kon niet zo goed met kinderen omgaan, maar ik keek altijd vol bewondering naar hem. Lennaert zat zijn hele leven strak onder de drugs en drank. Een rauwe, ruige gast, maar met een hart van suiker. Hij schreef ook op jonge leeftijd een lied als Testament:
Na 22 jaren in dit leven/ Maak ik het testament op van mijn jeugd/ Niet dat ik geld of goed heb weg te geven/ Voor slimme jongen heb ik nooit gedeugd
,,Dat is zo poëtisch. Ik heb niemand ooit gezien op de wereld die zo jong al zoiets schreef. Ja, ik ben denk ik zijn grootste fan, al dacht ik op mijn tiende wel 'gast, pak jezelf eens op'.''
Ik heb bij de Voedselbank leuke mensen ontmoet. We zaten allemaal ongeveer in hetzelfde schuitje
Denk je dat nog steeds?
,,Ja! En had ie dat maar gedaan, dan was hij er misschien nog geweest. Maar sommige mensen zijn niet gemaakt om clean te zijn. Ik heb zelf wel wat gebruikt in het verleden, maar het is bij mij nooit zo ver gekomen. Met cocaïne heb ik inmiddels 6,5 jaar geleden afgerekend.''
Ben je nooit bang geweest voor een terugval?
,,Ik heb nadat ik een jaar clean was een week of twee gevierd dat ik al een jaar niet gebruikte. Maar je glijdt zo makkelijk af. Toen ik dat aanvoelde, ben ik cold turkey gestopt. Ik heb nu het geld niet om drugs te gebruiken, en ik wil het ook niet. Ik weet dat ik makkelijk te verleiden ben. Ik heb lang weggezapt als Scarface op tv was. Als er iets wordt verheerlijkt waarvan ik af wil blijven, dan moet ik het niet zien. Mijn lijf vraagt er soms nog om. Als ik boos ben, of heel moe. Van drugs voel je je sterker, namelijk. Maar dan ga ik mediteren of slapen.''
Het hielp je om ADD, een variant van ADHD, te onderdrukken, toch?
,,Het was een soort zelfmedicatie. Ik slik nu Ritalin om de chaos in mijn hoofd te kanaliseren. Het lijkt wel alsof ik schizofreen ben, alleen dan niet met een stem, maar met een band of orkest. Nu bijvoorbeeld, hoor ik jou, de muziek van het café waar we zitten, ik hoor mezelf en de muziek in mijn hoofd. Ik kan het wel naar audiospoor 5 verplaatsen, maar het is er altijd.''
Hij bestelt nog een IPA, en vertelt over zijn kinderen die verhuisd zijn naar IJburg, een nieuwbouwwijk aan de noordkant van Amsterdam. Geen tien minuten fietsen meer om ze te zien, maar een uur met het openbaar vervoer. Dat is balen, maar hij probeert er het beste van te maken. Dat wil hij ook doen met zijn ervaring bij de Voedselbank. ,,Ik wil de negatieve connotatie die mensen daarbij hebben weghalen. Laat een topkok eens een maaltijd bereiden van zo’n voedselpakket tijdens een benefietavond. Je staat versteld als je ziet wat er allemaal wordt weggedaan. Het is echt prima eten hoor.''
